Een man heeft een woning tegenover een
speeltuin. Hij heeft last van de speelklokken die er in staan. De
speeltuin wordt gerund door vrijwilligers, die zeggen dat anderen er
geen last van hebben. De beheerder van de speeltuin vindt het geen
verschrikkelijk geluid. Er staat nu eenmaal een speeltuin, die geeft
geluid, dat weet hij nu eenmaal. “De een vindt het storend, de
ander niet”.
De klager voelt zich niet serieus
genomen en heeft het idee dat hij getreiterd wordt. Het is dus heel
onaangenaam om er over te klagen. Er zijn ook mensen die er geen last
van hebben, maar ook mensen die niet durven te klagen. Zie hier een
conflict dat moeilijk op te lossen is. Mediation werkt niet, de
overlast blijft. Moet deze klager nu echt naar de Rechtbank?
Het is waarschijnlijk een conflict dat
niet opgelost zal worden. Het HiiL instituut stelt dat onder duizend
volwassenen er jaarlijks tussen de 150 en 450 nieuwe juridische
problemen ontstaan. Dan blijkt ook nog dat bijna de helft van de
problemen nooit wordt opgelost! Ik vraag mij af of dit probleem daar
bij zal horen.
Het is ook een conflict dat in de
toekomst vaker zal kunnen opkomen. Bewoners wordt gevraagd om vaker
zelf iets in eigen beheer te regelen. Los je dan zulke conflicten
niet op, dan zal dat een aanslag doen op de leefbaarheid. Want de
verhoudingen kunnen verstoord worden.
Het interessante van de manier waarop
dit door de Rijdende Rechter wordt aangepakt is dat de rechter kon
zeggen: als jullie niet samen tot een oplossing kunnen komen zal ik
een uitspraak doen! Iets wat een mediator niet zou kunnen zeggen. De buurtbewoner zou een civiele procedure moeten starten.
http://gemi.st/14887931
Typisch een voorbeeld waar een
buurtrechter uitkomst zou kunnen geven.
De rechtbanken komen juist verder weg te staan en hebben hun blik gericht op efficientie en het wegwerken van wachtlijsten. Daarmee ontstaat een sluimerend onbehagen dat zal groeien als burgers meer zelf gaan beheren. Want welke rechtbank wil nu deze conflicten aanpakken? Ze zijn al overbezet. Daar kan het gevaar ontstaan van een incrowd die klagers maar vervelend vindt. Voor het beschermen van rechten is juist de rechter uitgevonden. En het heeft een belangrijk effect op de buurt: mensenmerken weer dat bescherming van rechten wat anders is dan met de meerderheid beslissen wat er moet gebeuren.
Al met al zal de buurtrechter een onmisbaar element gaan worden van het proces naar meer burgerschap.
De rechtbanken komen juist verder weg te staan en hebben hun blik gericht op efficientie en het wegwerken van wachtlijsten. Daarmee ontstaat een sluimerend onbehagen dat zal groeien als burgers meer zelf gaan beheren. Want welke rechtbank wil nu deze conflicten aanpakken? Ze zijn al overbezet. Daar kan het gevaar ontstaan van een incrowd die klagers maar vervelend vindt. Voor het beschermen van rechten is juist de rechter uitgevonden. En het heeft een belangrijk effect op de buurt: mensenmerken weer dat bescherming van rechten wat anders is dan met de meerderheid beslissen wat er moet gebeuren.
Al met al zal de buurtrechter een onmisbaar element gaan worden van het proces naar meer burgerschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten